part5 ไม่มีไรมาก อวดอาหารเช้าสไตล์ติ่งที่จนเเละไม่มีเวลา

พาร์ทนี้จะอวดอาหารเช้า 555555555555555555555555ถถถถถถถถถถถถถถถถถถ

เกริ่นก่อนว่าเนื่องจากการที่ติ่งหน้าตึกกลับมากว่าจะได้นอนก็ตีสามตีสี่
ทำให้อีกวันนึงจะตื่นสายกันฝรัดๆ คือตื่นสิบเอ็ดโมงถึงบ่ายสองงี้
อาหารไม่เช้าล่ะมึง อาหารสายค่ะ
ซึ่งพอตื่นเนี่ยก็ต้องรีบเเต่งตัวๆๆเเล้วขึ้นรถไฟไปตามติ่งต่ออีก
เป็นยังไงคะชีวิตติ่งมันไม่ได้สบายนะคะพวกมึง
บางอันต้องไปตามโอปป้าที่สนามบิน กูต้องออกหอตีห้าค่ะ ชีวิตดีๆเริ่มต้นที่ติ่งมาก


ทำให้เราต้องฝากท้องไว้กับ Cu Mart และ เซเว่นอีเลเว่นนั้นเอง

แสรส ไม่ได้ถ่ายรูปCu martมาเเต่เป็นมาร์ทสีม่วงๆที่ได้ใจกูมากค่ะ

สาขากระจายทั่วเกาหลี เข้าไปเหอะของถูกอยู่ๆ

ซึ่งCu mart กับเซเว่นฯก็จะขายของคล้ายๆกันเลยตามนี้

ขนมสารพัดเอวี่ติงจริงๆ 

ซึ่งเกาหลีน่าจะเน้นดื่มนมกันเลยนะ โซนนมคือแบบโซนนึงเลยแกร ซึ่งกล่องนมพวกนางจะน่ารักกุ้งกิ้งๆมีกระดิ่งกี่ลูกมากอ่ะ

ถึงว่าล่ะโอปป้ากูสูงเชียว อะไรนะ ให้ถามคายองกับเเบคเหรอ ไม่ดีมั้ง 555555555

รวมถึงน้ำผลไม้ด้วย เเพคเกจน่ารักจนอยากกินขวดไปด้วยเลอ

บอกนิดนึงว่ามินิมาร์ทเกาหลีนางจัดโปรบ่อยมาก ส่วนมากจะ2แถม1 คุ้มไปอีกกกกกกกก

อีกอย่างที่เยอะคือกาแฟค่ะ กาแฟเยอะมากๆ มีทุกยี่ห้อ 

อันนี้คือสตาร์บัคแบบแก้วฮะ แก้วล่ะ2,000wom (ประมาณ60บาท) อร่อยมากเลยเเกร ลาเต้นี้เด็ดมาก นี้กินบ่อย

เอาล่ะ สำหรับอาหารเช้าต้องเลือกแบบสะดวกค่ะ นี่ไม่ค่อยได้กินเป็นมื้อเพราะรีบไปตึกหน้าตึกและสนามบิน
นี้เลยจะรีวิวให้ดูว่ากินอะไรบ้างในแต่ล่ะวันๆ เชิญเข้าสู่เเท๊ก #อร่อยไปแดกค่ะ
ส่วนมากจะเน้นขนม นม กาแฟ พวกซื้อไปกินบนรถไฟใต้ดินนะจ้ะ

ประมาณนี้นะจ้ะในเเต่ล่ะมื้อเช้า กาแฟขนมปัง

  

• นมกล้วย = อร่อยมาก แบบสีฟ้าแต่ไม่หอมเท่าสีเหลืองออริจินอล สรุปสีเหลืองอร่อยกว่านะ เหมือนสีฟ้าจะเป็นแบบlightอ่ะ หวานน้อยกว่างี้ป่ะ เเต่สีเขียวในรูปคือรสเมลอนนะจ้ะ อร่อยดี หอมมากๆ 1,300วอน (ประมาณ40บาท)

• นมช็อคโกแลตHershey's เหมือนนมโฟรโมสต์ช็อคโกแลต งั้นๆอ่ะเเกร 1,400won (ประมาณ45บาท)

• กาแฟช็อคโกแลตลาเต้ อันนี้อร่อยมากกกกก ไปกินเลยๆ ไม่ขมกาแฟ คือเหมือนกินช็อคโกแลตเย็นเพียวๆ ราคา1,800won (ประมาณ58บาท)

• กาแฟลาเต้+คุกกี้ช้อคโกแลต = คุ้กกี้อร่อยมากกกกกก ช็อคโกแลคเด็ดสัด อร่อยชริมๆ ราคา1,100won (ประมาณ38บาท/4ชิ้น)

• ชาไข่มุกแบบแก้ว อันนี้น่ารักมากๆ ราคาจำไม่ได้เเละไม่ได้ลองกิน อวดเฉยๆว่าน่ารัก 555555555555

• ขนมปังไส้ครีมนมกับกาแฟชาเขียวลาเต้ = อร่อยมากกกกกกก ทั้งสองอันเลย อยากให้ลองกิน จำราคาไม่ได้เเต่เซทนี้อาจุมม่าเเถมน้ำให้ขวดนึงด้วย ที่Cu martแถวชองดัม

• ขนมปังไส้น้ำผึ้ง ข้าวปั้น เเละวิตามินซูจี = อันนี้ก็อร่อย เพื่อนที่ไปเรียนที่นั้นบอกให้อบด้วยนะขนมปังก่อนกิน หอมอร่อยนุ่มจย้า ได้เยอะมากเก้าชิ้นเเกร เพื่อนบอกว่าที่นี้คนชอบกินวิตามินเลยเกทมาขวดนึง รสชาติก็ดีอยู่ๆ ไม่เเพงทั้งคู่นะเเต่จำราคาไม่ได้อ่ะ 55555555555555555 
• ข้าวปั้นหมูผัดกิมจิ = อันล่ะ900วอนคุ้มมากๆเเต่เสือกเผ็ด เผ็ดน้ำตากูไหลเเต่อร่อยนะ 

และนี้เเหละคืออาหารเช้าส่วนใหญ่ในเเต่ล่ะวัน นานทีได้กินร้านดีๆ 55555555555555555

สรุปคือราคาอาหารเช้าจะอยู่ที่ 1,600-2,200won (ประมาณ70บาท)ขนมปัง+กาแฟนะจ้ะ

ุถือว่าเเพงมั้ยก็ถือว่าเเพงกว่าบ้านเรานะ เพราะบ้านเรา35บาทก็ได้กระเพราจานนึงล่ะป่ะ

แต่ที่นี้ค่าครองชีพค่อนข้างสูงนะ

เเต่ว่าไม่ได้ อร่อยทุกอันเลยเเกร ดูที่ข้ารีวิวไปดิ่ เลอค่า

เเนะนำเลยว่าเวลามาเกาหลี ลองไปเหอะ อะไรๆลองไป นานทีได้มาป่ะ 

ของเเพคเกจมุ้งมิ้งอร่อยๆเยอะเเยะเลย นี้ลองวันล่ะรสเลยนะตอนอยู่ 

แต่แม่งบางวันรีบเเละไม่ได้ถ่ายรูปมานะ ขออภัยค่ะ 5555555555555555

ขนมเเละอาหารยังมีอีกเยอะเลยเดี๋ยวเเยกพาร์ทให้ต่างหากน้า

เอาล่ะพาร์ทหน้าน่าจะรีวิวร้านFood Cafe เเหล่งสิงสถิตย์ฝากท้องเเห่งติ่ง เด็กเทรนเเละโอปป้า

ร้านนี้เด็ดมาก ไม่อยากสปอยว่าEXO GOT7 ไปกินกัน 
นี้กำลังงตัวเองว่าควรรีวิววิธีไปตึกSMกับJYPก่อนมั้ยวะถึงจะรีวิวร้านอาหารเเถวนั้นงี้
ใครมีความเห็นใดๆว่าข้ามั่วข้าอะไรก็เมนชั่นมาบอกได้นะ twitter : matterb__  นี่ก็หลงๆลืมๆเบลอๆ บัยส์

part 4 อันใดๆในโลกและเกาหลีชะนีGen Yล้วนต้องมีWifi + การเดินทางจากอินชอนเข้าโซล

มาถึงเรื่องที่ขาดไม่ได้ในชีวิตชะนีโซเชียล!
Wifi นั้นเองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
จากการใช้ชีวิตในเกาหลีมาสองวีคพบว่า แสรส ใครบอกไวไฟฟรีหาง่ายฟ่ะ 
หายากมากค่ะ ใครบอกว่าโอ้ย ไปหาใช้ไวไฟฟรีก็ด้ะนี้ข้าขอยกมือเถียงเงียบๆเลอ
คือไวไฟตามร้านกาแฟอะไรงี้ก็ล็อครหัสฮะ 
และการที่จะเที่ยวนั้นคุณต้องใช้เน็ทในการดูแผนที่เอ่ย งานกลูเกิ้ลแมปต้องมา งานถ่ายรูปอวดเพื่อนในอินสตราเเกรมต้องมา

ดังนั้นข้าเลยจะเเนะนำไวไฟที่ข้าใช้ในเกาหลี (ถ้าได้ค่าโฆษณากรุณาติดต่อมาในทวิตเตอร์นะคะ ยอมรับว่าช่วงนี้ขัดสน)



สิ่งที่ชานชิเลือกเเล้วก็คือ! Olleh Wifi

เอารูปในเว็บเขาไปดูกันเนอะพวกเอ็ง ข้าใช้อันที่สองนะขรั่บ ไม่รู้เหมือนกันว่าต่างกันยังไง คือพนักงานหยิบให้ไง ข้าก็ว่านอนสอนง่ายเเละน่ารักพอที่จะเด่ๆ คัมซัมฮานิดา

สำหรับคนที่คิดว่า เห้ยมึงใช้จริงป่าว ข้ามีรูปยืนยันเเต่อย่าด่าข้า เพราะอะไรรู้มั้ย ดูสิ่งที่ข้าถ่ายไว้

อีเหี้ย กูจะร้องไห้ วงแดงให้เเล้วเผื่อมีคนไม่เห็น เกรดวิชาโฟโต้กูคงD- ช่างมันเหอะ 

บางคนเรียกเกร๋ๆว่าน้องไข่ ไข่ขาว ไข่แดง ไข่เขียวอะไรก็ว่าไป

มันคือที่ดูดสัญญาณไวไฟในรูปกล่องเล็กๆนั้นเอง ขนาดเท่าบัตรเครดิต ไม่หนักเเละพกพาสบายมาก

โดยมาพร้อมกล่องสีเเดง ที่ชาร์ตเเละคู่มือซึ่งกูก็ไม่ได้ถ่ายตามเคย

อีไข่สามารถเเชร์ได้มากสุดถึง7เครื่อง กิ๊บเกร๋โอ้ซาร่ามาก

ถามว่าเน็ทไวมั้ยก็อยู่ในระดับนึงนะ บางทีไว บางทีอืด

ออกนอกเมืองแม่งเนทก็เริ่มไม่ถึงกูล่ะ

ซึ่งเป็นเรื่องที่เขาบอกไว้อยู่เเล้วนะจ้ะว่าน้องไข่สัญญาณนอกเมืองจะอ่อนมากเนอะ

มันมีชีวิตรอดในเเต่ล่ะวันประมาณ4-6ชั่วโมงเเล้วเเต่อารมณ์ของมัน

แต่ไม่ต้องห่วง หากคุณที่มีชาร์ตสำรองคุณก็เสียบมันชาร์ตเลย ต่อชีวิตกันไป

มันทำให้ชีวิตสะดวกสบายมากสำหรับชะนีหลงทิศหลงทางอย่างนี้

เปิดกลูเกิ้ลเเมปดูทางเอย คอลไลน์หาเพื่อนเอย อัพอินสตราเเกรมอวดเเม่เอย

อะไรก็ว่าไปตามที่สบายใจ

เเนะนำเลยอ่ะว่าควรมีเนอะ อย่าไปตายเอาดาบหน้าเลยแกร

สำหรับการเช่าเเละราคานั้น เมื่อเอ็งออกจากเกทมาก็มองหาเลย 

จำไม่ได้ว่ะว่าเกทอะไร น่าจะเกท5-9นี้เเหละ

เคาท์เตอร์จะประมาณนี้เเจ้ อันนี้เป็นเคาท์เตอร์ตอนคืนน้า ตอนเช่ามัวเเต่ตื่นเต้นไม่ได้ถ่าย 5555555

เอาเป็นว่าเห็นโลโก้คำว่า Olleh ก็เดินเข้าไปหาเลย

สำหรับค่าใช้จ่ายก็ประมาณนี้

การที่จะยืมความจริงถ้ามีบัตรเครดิตจะดีมาก เพราะนางจะรูดจากบัตรเครดิต

แต่ชะนีนักศึกษาไม่มีเงินเดือนไม่มีค่ะเครดงเครดิต

ไม่มีปัญหาค่ะ! เขาจะให้จ่ายสด ณ จุดนั้นเลย 200,000won (ประมาณ6,400บาท)

ซึ่งจะคุ้มมากถ้าเเกหารกันหลายๆคนใช่ป่ะล่ะ

แต่ชะนีไปกันสองคนค่ะก็จ่ายเลยคนล่ะ3,200บาท

ซึ่งค่าบริการจะตกวันล่ะ 8,800won (ประมาณ282บาท)แต่เช่าเกินสิบวันขึ้นไป วันที่สิบเป็นต้นไปจะลดครึ่งราคา เหลือวันล่ะ4,400won(ประมาณ141บาท)

ตาลุกวาวดิ่ ชะนีงกดิ่ เอาค่ะเอา เอาอันนี้ ยังไงก็คุ้ม

ซึ่ง200,000wonที่เราวางไป ตอนเราเอาไปคืนเขาก็จะหักจากมัดจำตรงนี้เเหละแกเอ่ย

สะดวกสบายไม่ยุ่งยาก แค่วางเงินเเละโชว์พาสปอร์ต

สรุปชานชิเเละอีเมทไปกัน2วีค ค่าไวไฟทั้งหมด 105,600won (ประมาณ3,380บาท)

ตกคนล่ะประมาณ1,690บาท เฉลี่ยวันล่ะ120บาทจย้า

ซึ่งข้าว่าถ้าไปกันหลายคนซัก4-5คนนี้คุ้มเลยอ่ะ

สิ่งดีๆที่ชานชิเลือกใช้ฮ้า

สำหรับแบบอื่นก็มีนะ อย่างเพื่อนนี่ก็ใช้แบบซื้อซิมโทรศัพท์มาใส่เลย

จะได้ค่าโทรพร้อมเน็ท1GB ซึ่งสำหรับข้านี้ไม่พอว่ะ 555555555555

แล้วรู้สึกว่าแบบนี้จะเเพงด้วย ไม่เเน่ใจว่าประมาณ 50,000-60,000wonรึเปล่านะ

ใครอยากเข้าไปดูรายละเอียอดเเบบต่างๆก็ตามเว็บนี้เลยข่า เผื่ออยากเลือกให้เหมาะกับตนเองเนอะ

http://roaming.kt.com/renewal/eng/main.asp

อ่ะเค! พอได้ไวไฟอีไข่เเล้วเราก็มายืนเอ๋อกะอีเมทหน้าสนามบินค่ะ

เนื่องจากสัมภาระเยอะมาก มาสองวีคเหมือนมาอยู่สองปี

เราเลยเลือกเดือนทางเข้าเมืองโดยรถบัสนั้นเอง เย้ๆ 

ซึ่งชะนีพักกันที่ฮงแด ก็เดินออกมาเลยเเกที่เกท5 ด้านขวามีจะมีป้อมขายตั๋วอยู่

( ยืมรูปจาก http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Korea-Incheon-International-Airport-Bus-stop.JPG )

ราคารถบัสเข้าเมืองจากอินชอนไปฮงแดอยู่ที่10,000wonเลยจย้า

ซึ่งเกร๋มาก เขาจะยกกระเป๋าลงใต้รถให้เลย เราก็เดินขึ้นรถไปเลยค่า

ตั๋วนางน่ารักมาก รูปหมีด้วย ที่ติดมากับตั๋วก็พวกส่วนลดต่างๆนะฮะ เอาไปได้เลยเน้อ

สำหรับเวลาเดินทางก็ประมาณ40-60นาทีในการเข้าโซล

บอกเลยว่าวิวทิวทัศน์ดีมาก เกาหลีเป็นประเทศที่สะอาดนะ 

เอาล่ะเอนทรี่หน้า (ซึ่งกูจะเขียนเลย555555555555555)

คืออาหารเช้าแบบติ่งที่จนเเละเร่งรีบฮะ กิกิ

part 3 ขึ้นเครื่องล่ะเว้ย อันยองฮะตม.เกาหลี

การที่ชชได้ตั๋วไปในเดือนกรกฏานั้นไซร้ มองพยากรณ์อากาศเเล้วก็ สัด!หน้าร้อน 
อุณหภูมิเกือบเท่าไทยเลย หนีร้อนไปเจอร้อนเหรอ
ไม่สิเราต้องทน เพื่อผู้ชายเราต้องทนได้!! (เขย่าโปสเตอร์เป็นกำลังใจ)

cr. http://exo-plosion.tumblr.com/

ชชบินแอร์เอเชียที่มีโปรแหลกไปตามที่เขียนไว้ ไปกลับตกคนล่ะ5000กว่าบาท ขอบพระคุณมากนะคะที่ทำให้สามีภรรยาได้เจอกันค่ะ *ซับน้ำตรงหัวตา*
อ๋อ พวกแกซื้อน้ำหนักกระเป๋าไว้ล่วงหน้าด้วยนะ ข้าใช้ขาไป20kg. ขากลับ30kg. = 1800บาท
เชี่ย!!! ไม่พอค่ะ บอกเลยว่าชะนีบ้าช้อปมึงซื้อขากลับ40kg.เหอะ แบกชานยอลได้เกือบครึ่งตัว

เครื่องแอร์เอเชียนั่งสบายดีค่ะ ไม่เเคบไปไม่กว้างไป คนเยอะมากๆเต็มทุกที่นั่งด้วย (ไม่มีรูปเพราะอ่านฟิคที่เซฟไว้ค้างอยู่ โง่อีกกู)

ขึ้นเครื่องแกรๆหลังจากผ่านตม.ไทย ใจดีค่ะ ไม่ต้องกลัวเลย จื่อด๋าว เอิ้นดาวก่ะได้กันไป
พอขึ้นเครื่องปุ๊บก็เกร๋ๆข่ะ แอร์จะเเจกกระดาษใบนึงให้เรากรอก
มันคืออันนี้ค่ะ

ก็กรอกไปตามนี้ ชะนีเป็นนักศึกษาชะนีก็กรอก Sightseeingนะฮะ บอกด้วยว่าอยู่กี่วัน เขียนด้วยว่าที่พักที่ไหน ซึ่งคิดว่าน่าจะสำคัญระดับนึงนะ ถ้าเรามีที่อยู่หลักแหล่งในเกาหลีแบบนี้

พลิกด้านหลังใบฟ้าๆติีก No no no ให้หมดนะคะ 

หลังจากขึ้นเครื่อง พวกเอ็งก็ทำกิจกรรมกันไป อ่านฟิคเอ่ย ฟังอัลบั้ม overdoseเอ่ยก็แล้วเเต่ศรัทธา

ส่วนชชนั้นเเหละ ปวดขี้!!!!

ท้องเสียอ่ะเเกร ตอนเช้ากินคาราเมลมัคคิอาโต้ไป กาแฟครึ่งนมครึ่งซึ่งเป็นคนที่กระเพาะไม่รับนมตอนเช้า โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย ท้องกูปั่นป่วนมาก มันร้องคำรามฟ้าครามมันมืดมัวหัวใจสั่นระรัว งานพี่ตูนบอดี้เเสลมมาเต็ม

เอาวะมึง! คือมันจ่อเเล้วอ่ะ ต้องสละเเล้ว

เดินอย่างองอาจไปเข้าห้องน้ำฮะ ห้องน้ำนี้ดูดีๆนะเว้ยประตูบานพับแบบดันนะ

พอเข้าไปทำภารกิจ!

เห้ยแกร มันเกร๋ว่ะ มันไม่เห็นน่ากลัวเลย คือรู้สึกสะอาดนะ ใครบอกตอนดูดน่ากลัวกูคอนเฟิมเลยว่าไม่

คือรู้สึกคลีนมาก สบายมาก เเนะนำให้ลองเนอะห้องน้ำบนเครื่องบิน

(ทำไมกูต้องมารีวิวอะไรแบบนี้ด้วยวะ 555555555555555555555)

พอล่ะ! ห้าชั่วโมงกว่าๆก็ถึงเกาหลีเเล้วเเกร เยเฮท!!!

สิ่งที่ทำของชะนีคือ หาWifiฟรี ซึ่งสนามบินไวไฟไวมากเลยมึงขา 

หาเลย AirportWifi เเล้วอัพสเตตัสในทุกโซเชียลว่า 

ทุกคนต่างให้กำลังใจอย่างล้นหลามในการมาถึง เพื่อนทุกคนต่างซับพอร์ตอย่างมากด้วยคำว่า อย่าลืมเบสเดอะเฟสช้อปน่ะ สาหร่ายด้วย นมกล้วยล่ะ ลิปอีทูดี้สีสวยมาก

พวก - มึง - ห่วง - กู - บ้าง - เนอะ

สะบัดผมเกร๋ๆแบบAOAเพลงผมสั้นเเล้วเดินตามชาวบ้านชาวช่องเขาไปเถอะค่ะ 

โหมึงเดินไกลมาก บุคคลผู้เป็นเกาท์ควรขอรถเข็นค่ะ

เดินมาไกลจนอยากร้องเพลงไกลเเค่ไหนคือใกล้บอกทีจบก็มีขึ้นรถไฟฟ้าใต้ดินโล่ยยยยย

เกร๋อ่ะ คิดถึงตอนเขาถ่ายรูปโอปป้าในเกทต้องงี้เเน่เลย

ขบวนเเคบแบบนี้ต้องฟินเเน่เลย (จุดนี้เพื่อนหยิบทิชชู่ให้)

แปบเดียวค่ะก็ถึงตม.ล๊าวววววววววววววววววววววววววววววว !!!

(อันนี้ไม่มีรูปเพราะเขาไม่ให้ถ่าย)

จากประสบการณ์การอ่านเว็บพันดริฟต์ จะมีสปอย70%ว่าตม.เกาหลีน่ากลัวมากค่ะ นิดๆโดนเรียกเข้าห้องเย็นเเล้วค่ะ เดินทางผู้หญิงคนเดียวผ่านยากค่ะ ขนาดอันยองใส่ยังโดนค่ะ บลาๆๆๆ

ซึ่งนี้ก็เป็นคนนึงที่โดนสปอยมา คิ้วกระตุกแบบเห้ยจะจริงเหรอวะ

เนื่องจากเพื่อนเมทเป็นคนรอบคอบนางก็เลยไปขอใบยืนยันตนว่าเป็นนักศึกษาจากมหาลัยมาให้

(เป็นภาษาอังกฤษนะหล่อน มหาลัยนี่ออกใบล่ะห้าสิบบาทใบเดียว อื้อหือกำไรฝรัด)

ทางที่ดีก็คือเตรียมไปดังนี้ สำหรับชะนีนักศึกษาแบบนี่

• ใบยืนยันการเป็นนักศึกษาแบบภาษาอังกฤษ
• ใบที่ปรินท์เมลยืนยันจากที่พักในเกาหลี
• ตารางทัวร์คร่าวๆ

หลังจากมาถึงเเล้วจะมีสองเเถวนะ เเถวคนเกาหลีกะต่างชาติเราก็ต่อต่างชาติเลยจย้า

เอาล่ะเว้ยเห้ย! นาทีระทึกใจ ใจเต้นเป็นเพลงจังหวะซัมวันคอลเดอะดอกเตอร์นัลบุดจับโกมันแฮจยอ

พอขึ้นคิวข้านี้ก็ยิ้มสวยเลยค่ะ กูสวย กูเป็นโบมีเอพิงค์ กูมิสเตอร์ชูว

ตม.ไม่ยิ้มให้ข้าเลย! กูสะพรึงหนึ่ง ใจเต้นตุ๊มต่อมๆ นางขมวดคิ้วกับลายมือภาษาอังกฤษข้าเกือบสองนาทีเเละพูดว่า

' Look at Camera '

นี้รีบมองกล้องกลมๆ ในมือเตรียมเอกสารที่ว่ามาด้านบน(หนาเท่าหน้ากูเลยซึ่งหนามาก) กดดันสัด ในใจนี้เเบบถ้าเป็นเนื้อคู่กันจริงเราก็ได้เจอกันค่ะโอปป้า หนูต้องได้เข้าประเทศ

นางก็ทำอะไรกุ้งกิ้งๆ อีนี้ก็ยืนไส้บิดพร้อมกับเสียง

' welcome to korea '

ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออ เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย กูตื่นเต้นเยี่ยวเหนียวเเล้ว ฮืออออออออออออออออออออ ยิ้มให้กูอีก ฮือออออออออออออออ หนูรักพี่ค่ะออนนี่

สรุปก็คือว่า ไม่มีอะไรเว้ย! คือแค่กลัวเเค่เวอร์ไปงั้น ความจริงไม่มีอะไรเลย เอกสารข้านางก็ไม่เช็คเลย

อาจเป็นเพราะว่าหน้าตาข้ามันนักศึกษามากๆ การแต่งตัวก็คือเด็กคนนึงอ่ะ

ยัวร์เวลคัมเกร๋ๆก็หนีสิวะ ไม่อยากอยู่นาน นี้เลยมารอกระเป๋าโหลดเลย

ขาออกยื่นใบที่เเอร์เเจกบนเครื่องให้ตม.ทางออกนิดหน่อยก็จบเลย

สรุปคือระ ? สรุปคือเอ็งอย่าไปกลัวไปก่อนมาก ถ้าเอ็งไปเกาหลีด้วยความบริสุทธื์ใจจริง ไม่ไปเป็นโรบินฮู้ดทำงานบ้านเขาผิดกฏหมาย (แม้เอ็งจะไปเป็นภัยคุกคามโอปป้า) เอ็งก็ไม่ต้องกลัว เขาสกรีนคนได้ว่าไปแบบไหนๆ

จะเข้าประเทศเขาก็เเต่งตัวดีๆ ให้เกียรติสถานที่เขาบ้าง เสื้อเเขนยาวเอย กางเกงขายาวเอย ขาสั้นเเขนเว้านี้เก็บก่อนเหอะ

แค่นั้นเเหละ ไม่ได้น่ากลัวอะไรเลย 

ออกมาที่เกทเเล้วสูดอากาศหนึ่งทีเเล้วตะโกน(ในใจ)ว่า

โอปป้า หนูมาล๊าวววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว!!!!!

เอาล่ะพาร์ทหน้าจะเป็นเรื่องใหญ่ของชะนีโซเชียล !!!

การเข้าเมืองไปหาที่พักและการหาเช่าไวไฟในสนามบินเพื่อใช้ในเมืองนั้นเอง ฮุฮิ

ข้าจะเเนะนำว่าไวไฟแบบไหนดี เกร๋ เริ่ด เชื่อข้า ข้าโซเชียลตลอดเว

เจอกันนะย่ะหล่อน จูบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

part 2 ไปเกาหลี(เน้นติ่ง) พักที่ไหนดี ครุคริกรุกริ

อ่ะ! มาว่ากันต่อสำหรับการไปติ่งพาร์ทสอง อุดมการณ์ติ่งช่างเเรงกล้า เอาจริงๆแม้ชะนีทั้งสองจะเก็บเงินโดยมีทาร์เกตไปหาพี่คริสเเต่พี่คริสไปอยู่ปรากนั้นไซร้ (ใครให้คะแนนชีวิตเหี้ยกว่านี้ชูป้ายมาเลยค่ะ)
มันเจ็บทุกการกระทำที่ทำให้เธอเสียใจมาก ฉันทรมานเเค่ไหนใครจะรู้บลาๆๆ 
สูดน้ำมูกลึกๆหนึ่งทีพร้อมกับมองหน้ากัน
เมนรองเป็นชานยอลทั้งคู่ข่า  (人゛ ∀゛)。;* 
และเเน่นอน เราเป็นเเม่ยกคริสยอลเว้ยเห้ยยยยยยยยยยยย ┏(*´∀｀)┛

cr. http://fc00.deviantart.net/fs71/i/2013/214/e/3/krisyeol_by_babyblue0519-d6gb0z7.png

ดังนั้น เอาวะ ตอนนี้เจอชานยอลก่อน อีกหน่อยเก็บตังค์ไปหาพี่คริสคงไม่เกินความสามารถเว้ย!!!

(กับการเรียนหนูทุ่มเทแบบนี้มั้ยลูก)

จุดหมายอันเเรงกล้าในการอยากเจอคนที่ยิ้มให้กันในโปสเตอร์มาตลอดเกือบสองปีตัวเป็นๆมิชชั่นคอมพลีทไปแล้ว1/10กับการจองตั๋ว เอาล่ะ! ที่พักล่ะย่ะหล่อน

ที่พักก็มีมากมายตามศรัทธาแต่ที่เหมาะกับวัยรุ่นที่ผลิตแบงค์ไม่ได้อย่างเราคือเกทส์เฮาส์ค่ะ ใครรวยหน่อยจะโฮเทลก็ดีนะเเกร เกร๋ๆอยู่ๆ

เกทส์เฮาส์จะตกราคาประมาณคืนล่ะ 450-1500บาทตามแต่ความสะดวกของเเต่ล่ะที่ ก็จะมีแบบDorm คือแชร์ห้องกับคนอื่นหรือห้องซิงเกิล(พักคนเดียว)และห้องทวิน(พักสองคน)

จากการหาข้อมูลในโซเชียลก็พบว่าแหล่งที่เหมาะกับวัยรุ่นอย่างเราแบ่งเป็น2แบบ

1. ย่านวัยรุ่นชิคๆเน้นช้อป เที่ยวเหล่หนุ่มพรีเมี่ยม ของกินเพียบทั้งวันทั้งคืน เดินทางสะดวกด้วยรถไฟใต้ดิน = ย่านฮงแด(ฮงอิก)และย่านชินซอน
2. ย่านติ่ง เน้นติ่ง ใกล้ตึกศิลปิน  นอนเอาหน้าตึก  = ย่านกังนัมและย่านชองดัม

และจากการที่พักมาเเล้วสองที่ในสองอาทิตย์ >> ลืมบอกว่าไปสองอาทิตย์นะ เหมือนจะนานป่ะเเต่ไม่เลย นี้ยังคิดว่าหนึ่งเดือนน่าจะโอเค (ได้คืบจะเอากิโลเมตรไปอีก)

ข้อดีข้อเสียก็มีต่างกันดังนี้

• ย่านฮงแดเเละย่านชินซอน

เนื่องด้วยการไปวีคเเรกข้าไปอยู่ฮงแดฮะ แม่มเอ้ย ผู้ชายโคตรพรีเมี่ยมระดับเนื้อวัววากิว เเพลตตินั่มยังกะเพชรยอดมงกุฏ เนื่องด้วยเป็นย่านมหาลัยน่ะเเหละนะ แสนเกร๋ กลับมาตีหนึ่งยังมีคนเดินขวักไขว่

ข้อดี

- เต็มไปด้วยผู้ชายหล่อระดับพรีเมี่ยม

- ของกินเเละของช้อปเยอะมาก สวยดูดี ดูสมควรละลายเงินวอน (อย่าพึ่งช้อปหมดจะมีอีกที่เเนะนำ)

- ดึกแค่ไหนคนก็เดินเยอะ ไม่ต้องกลัว

- ใกล้รถไฟใต้ดินเดินชิคๆสามนาทีก็ถึง

ข้อเสีย

- ไกลสถานที่ติ่ง ตึกต่างๆอยู่ชองดัมนะฮะ SM , JYP , Cube ไกลแบบต่อรถไฟสองสายหลายสถานี

• ย่างกังนัมและย่านชองดัม

พอวีคเเรกรู้สึกว่าฮงแดไกลมาก กว่าจะติ่งเสร็จตีสองตีสามรถไฟก็หมด ต้องต่อแท๊กซี่มาซึ่งเฉลี่ย18,000วอน เกือบ600นะมึง ซีดเป็นประการังฟอกสีเลอดิ่ีมึง

ดังนั้นเพื่อนจึงเเนะนำที่พักย่านชองดัมให้ ซึ่งโอเคอ่ะ เกร๋เลย 

ข้อดี

- ใกล้ตึกติ่ง SM JYP Cube เดินห้านาทีถึง

- ใกล้อับกูจอง เดินร่อนๆไปวันดีคืนดีเจอโอปป้ามาเดินกินชาไข่มุกงี้ อู้ยฟิน (ซึ่งจะเล่าในตอนต่อๆไป)

- สงบ ไม่พลุกพล่าน เย็นๆหนึ่งทุ่มสองทุ่มนี้คนนอนหมดเเล้วมั่งมึง

ข้อเสีย

- ไกลรถไฟฟ้าใต้ดินเชรี่ยๆ หรือนี้ไปพักไกลเองไม่รู้ เหมือนเดินอ้อมเกาหลีทั้งเกาหลี อ่อ นี่พักแถวชองดัมนะลืมบอก

- ดึกๆเงียบเเละวังเวง มีเพียงติ่งคนอื่นอยู่เป็นเพื่อนพร้อมร้านเหล้าเเละFood cafe

- ไม่มีอะไรให้ช้อปตลอดเวลา ของเเพงอีกแถวนั้น กังนัมอับกูจองน่ะ

รู้สึกว่าข้าเชียร์ให้พักฮงแดมากกว่านะ เพราะพรั่งพร้อมด้วยสิ่งเเรร์ไอเทมอ่ะ นางดูสวิ้งสว้าวมากกว่าชองดัม นางชิคกว่าเเต่จะฟินก็พักชองดัม อับกูจอง กังนัมไปเลยเพราะอะไรรู้มั้ย ?

การติ่งหน้าตึกนั้นไซร้มันคือการยืนเฝ้าเว้ยว่าศิลปินจะมาเมื่อไหร่โดยไม่รู้จุดหมาย เอ่อ นี้มันติ่งต๊อกต๋อยไม่มีคอนเนกชั่นกะโอปป้านี้หว่า ก็ยืนรอไปดิ่ ห้าหกชั่วโมง

บางทีโอปป้าเข้าตึกดึกค่า สามสี่ทุ่มออกอีกทีตีสองตีสามซึ่งเเน่นอนว่าถ้าอยากเจอก็ยืนเฝ้าไปเด่ะ

แต่ก็นะ!!! ข้ามน้ำข้ามทะเลมาห้าชั่วโมงเพื่อเจอเขานี้หว่า (ไฟลุก)

ตอนวีคเเรกที่พักแถวฮงแดคือติ่งเสร็จตีสองตีสามก็หารแท๊กซี่กับเพื่อนกลับกันสี่ห้าคน

ซึ่งโอเคนะ ถ้ามาหลายๆคนเเต่มาสองคนนี้คงไม่โออ่ะ คนเกือบสามร้อยต่อวันเลยนะ

วีคที่สองเลยมาพักแถวชองดัม ซึ่งโอเคเลย เดินข้ามถนนก็ถึง 5555555555555555555

เน้นเอาไว้ซุกหัว บ่ายถึงดึกก็เฝ้าหน้าตึก ไปงาน ไปเดินร่อน ไปเที่ยวบลาๆ โอเคเลย ไม่ลำบาก

ยังไงก็ขึ้นอยู่กับการใช้จักรยานเเละวิจารญาณของเเต่ล่ะคนเนอะ

เพื่อนนี่พักฮงแด อีฮวา ชินซอนก็มาเจอกันหน้าตึกบ่อยจะตาย ถ้าย่านนั้นจะได้เที่ยวเยอะซึ่งต่างจากชะนีชองดัมอย่างนี่ 55555555555555

สำหรับหลักการเลือกที่พักนั้น ข้ามีทาร์เกตคือ ถูก!!!!

แน่นอน ไม่มีเงินถุงให้ถลุง ตอนไปแม่มตรงกับช่วงพรีเซลล์บัตรคอนEXOด้วย feeling - ขอเพลงคู่กรรม

แถมนี่ยังเป็นชะนีที่อ้วนเเละกินเยอะเเถมชอบเครื่องสำอางค์ ทำให้ต้องหาที่พักถูกๆเพื่อเอาตังค์ไปปรนเปรอกิเลสตัวเองทางอื่น

เอาล่ะเเกร มีคนถามว่านี้พักฮงแดคือที่ไหน ขอเซนเซอร์ล่ะกันเพราะจะด่าด้วยความไม่ประทับใจ

' เฮ้ กลับเเพคเกอร์ '

แปลเอาเอง แม่มไม่โอเคอ่ะ คือถูกจริงเว้ยเเต่แบบบริการไม่โอเคเลย ขอเมาท์อ่ะ

คือเลือกที่พักกากแบบไม่เซฟตัวเองด้วยมั้ง เป็นDormแบบ6เตียงฮะ แบบรวมด้วย

เจ้าของแบบเอ่อนะภาษาอังกฤษสำเนียงเกาหลีมาเต็ม การเรียนอินเตอร์ของพวกข้าไม่ได้ช่วยอะไรเลย

ห้องน้ำไม่โอเคมาก แอร์ไม่เปิดให้กูอีก เห้ยูวนี้หน้าร้อนนะอีด้อน!

ดีอย่างเดียวคือทีวีใหญ่เเละมีไลฟ์EXOให้ดู แค่นั้นเลย นอกนั้นกาก!

ดีที่ได้เจอเพื่อนคนไทยที่นี้อีกสามคน (ซึ่งวีรกรรมติ่งมันส์กันเอี้ยๆ)

เเต่ก็นะจะเอาอะไรกับราคานี้ คืนล่ะ15,000วอน(ประมาณ450บาท)แต่ไม่เเนะนำว่ะเพือน

ก็อย่างที่บอกนะว่าใครใคร่พักแถวไหนก็พักไปเนอะ เอาที่สบายใจ

ไม่ขอแนะนำเเต่ล่ะที่ล่ะกันเดี๋ยวหาว่าโฆษณาเนอะ หากันเอาเองเถอะ ซึ่งเว็บที่เเนะนำในการหาที่พักคือ

www.agoda.com/  และ  www.booking.com/

เลือกเอาตามศรัทธาเเละราคาที่ท่านพอใจนะจ้ะ

เอาล่ะพาร์ทหน้าควรเป็นเรื่องไรวะ 55555555555555555555555

เรื่องการขึ้นเครื่อง กรอกใบนั้นนี้เเละอันนี้ที่ทุกคนอยากรู้ 'การผ่านตม.เกาหลี'

อู้วอ้าวสุดๆ เจอกันพาร์ทหน้านะบายส์

part 1 จองตั๋วช่วงโปรโอโห้โอปป้า.

' ติ่งเกาหลี ' คำที่ได้ยินมาบ่อยๆสำหรับพวกกรี๊ดนักร้องเกาหลีทั้งหลายเเละมีเรานี้เเหละที่เป็นอยู่เเต่ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ 555555555555555555555555555555



สวัสดีค่ะ ชานชิเอง ติ่งต๊อกต๋อยผู้กระแดะอยากมีโมเมนท์เห็นโอปป้าตัวเป็นๆนอกจากยิ้มให้กันในโปสเตอร์มาเกือบสองปี มันเป็นวันอากาศดีวันนึงที่มีความคิดว่า แสรสสสสสสส อยากเห็นพี่คริสตัวเป็นๆ คริสEXOอ่ะเเกร ที่หล่อๆสูงๆผมทองๆมีเงิงๆอ่ะ ติ่งมาก็ปีกว่า ปีกกล้าขาเเข็งเมื่ออายุขึ้นเลขสองมาได้สามเดือนเลยจัดการแท๊กทีมกับใบเตย เมทผู้ใสซื่อเมนคริสเหมือนกันว่า ' เห้ยแกร เราไปหาพี่คริสที่เกาหลีกันเถอะ ' ซึ่งนางก็น่ารัก โอเครไปกันเเกรตามสเต็ป (ใครอย่าพึ่งเเซะตอนนี้ เดี๋ยวได้เเซะกันเเน่ค่ะ รอแปบๆ)

แม่คะ หนูรักเค้า (人゛ ∀゛)。

จากการหาตั๋วทั่วฟ้าดินก็พบว่า อะโหมายก๊อด หมื่นอัพหมดเลออออออออออ (￣▽￣;）เป็นติ่งนี้สวยอย่างเดียวไม่ได้ต้องรวยด้วยนะเเม่มึง เเผนเกือบพับเก็บถ้าฟ้าไม่ประทานสิ่งนี้มา 

ถูกแบบกำขี้กำตดมาก ติ่งยาจกตาลุกวาวพรึ่บพรับๆ กรีดร้องสกรีมรัวใส่กันว่าความฝันที่จะไปเจอโอปป้าใกล้เป็นจริงเเล้วค่ะ มาดูcalendarกัน

ไอ้-แสรส-ว่าง-แค่-มิถุนา-กรกฏา !!!!

เนื่องจากสองติ่งเป็นสาวแกร่งแห่งวิศวะอินเตอร์ของมหาลัยชื่อดังเเห่งแถบตลาดไทที่มีความเสรีภาพเป็นพรีเซนเตอร์ ตารางเรียนติดกันจนร้องขอชีวิต เรียนขนาดนี้กูก็น้องๆไอสไตน์อ่ะ ซึ่งเวลาว่างมีเเค่มิถุนากับกรกฏา หน้าร้อนเเห่งเกาหลี ชุ้นจะไปทำไมฟ่ะ อยากร้อนอยู่ไทยก็ได้ ดั้นด้นไปร้อนทำไม อย่างชุ้นต้องไปหนาวๆเกร๋ๆหิมะขนเฟอร์คอสตูมอีเจี๊ยบหลบลมหนาวกับโอปป้าเส่ะ 

แต่ช่างน่าเศร้าค่ะที่ชะนีติ่งมีเวลาว่างเเค่นั้นเลยต้องจำใจกดไป เอาวะ อากาศไม่เกี่ยง ขอเจอโอปป้าเเค่นั้นเป็นพอ (ไฟกระพือขึ้นหลังฉาก)

• การทำพาสปอร์ต

โอ้ยเเย่งกันค่ะ เเย่งกันทุกหนแห่ง ต่อคิวยาวเป็นดรีมเวิร์ดลด80%  วันนั้นลองตื่นเช้าจะไปทำแถวโลตัสปิ่นเกล้า ไปถึงเจ็ดโมงกว่า คิวเเม่งร้อยกว่า ยาวเป็นแม่งูเอ้ยกินน้ำบ่อไหนมาก หันมองหน้าอิเมท หยุดเถอะ ไม่ไฟท์ยืนรอค่ะ ซึ่งทางเลือกของชะนีที่ไม่อยากยืนรอนานเเละมีเวลามากพอก่อนไปต่างประเทศคือ

http://www.ufida.co.th/startpage.htm

การจองคิวทำพาสปอร์ตล่วงหน้าทางอินเตอร์เนทนั้นเอง !!!!!

ชุ้นน้ำตาจะไหล ชุ้นจะคราย ชุ้นอยากกอดคนคิดค้นมันขึ้นมามาก อะเมซิ่งมากก๊อดดดดด

มันสะดวกมากแก คือแกเเค่เข้าไปตามนี้

กรอกไปเลยว่าอยากไปวันไหน จองล่วงหน้าได้แต่วันใกล้ๆก็เต็มตลอดนะย่ะ

ตอนฉันทำเดือนเมษา นางให้ไปทำที่รัชดาภิเษกแทนตอนนี้เปลี่ยนเป็นเเจ้งวัฒนะเเล้วก็เกร๋อยู่ดีๆ

กดไปแล้วก็เจอนี้

สะดวกวันไหนก็เลือกไปก็แค่นั้น กดจองปริ้นท์ใบก็เสร็จเเล้ว เตรียมไปทำพาสปอร์ตได้เลย บรั้ยส์

โคตรสะดวกเเละดูดีอ่ะเเกรเเนะนำๆ

PS. เรื่องเล่ามีอยู่ว่า ชะนีติ่งสองคนที่เก็บเงินไปหาพี่คริสก่อนไปทำพาสปอร์ตหนึ่งวันมีข่าวพี่คริสไม่กลับจีนเเละมีข่าวว่าฟ้องร้องSMค่ะ (´ヘ｀;)

วันนั้นคือร้องไห้หันหลังให้เมทเเล้วถามมันว่ามึง เราควรไปป่ะวะ เขาไปไหนก็ไม่รู้เเล้ว วันนั้นคือดาร์กสุดในชีวิตติ่งที่มีมาเก้าปี มันโหวงๆมันเหมือนมีเหี้ยนับล้านบินในท้อง จะไปทางไหนดีวะ เอาไง ไปดีมั้ยแต่ก็ตัดสินใจเอ่อ ไปทำก่อน ค่อยว่ากัน ก็ไปกันสภาพแบบนั้นเเหละค่ะ ตาบวม หน้าบวม รูปพาสปอร์ตนี้แบบโอ้ยมึงไปนอนพักนะ

• สำหรับการกดตั๋วถูกแอร์เอเชียนั้นไซร้ 

ไม่รู้ว่ะ 555555555555555555555555555555 ใครดีใครได้ป่ะ ตอนนี้แอร์เอเชียมีโปรไปกลับไม่เกิน5000เลยเอาวะ อันนี้เเหละ เขาบอกจองได้สี่ทุ่ม สามทุ่มชะนีติ่งนั่งหน้าคอมสองคน มือซ้ายไอแพร่ด มือขวาเมาส์ เอาสิมึง! รอๆๆๆๆๆ เอ๊ะ กดไปดูหน่อยดีฝ่า

ขณะนั้นเวลา 21.55น. 

เชร้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เปิดจองล๊าววววววววว มือสั่นเลยค่ะอีด้อน ไหนบอกสี่ทุ่มฟ่ะๆ กดจองความไวกว่าเเสง จุดนี้อยากเเนะนำว่าควรสมัครสมาชิกแอร์เอเชียไว้ค่ะ พอกดจองปุ๊บนางจะขึ้นประวัติให้เลย เราก็กดสกิปต่างๆไปสวยๆ อ๋อ จองน้ำหนักกระเป๋าไว้เลยนะคะ หน้าเคาท์เตอร์เเพงเเสรส ซื้อข้าวนั้นนี้อะไรก็ว่าไป อยากเเนะนำเกร๋ๆว่าควรมีบัตรเครดิตเดบิตอะไรก็ได้สักใบในชีวิตอ่ะ (ซึ่งจะจำเป็นมากเเละจะเล่าในภายภาคหน้า) ซึ่งพอกดต่างๆๆๆๆๆๆๆ หาดูได้ตามเว็บพันดริฟต์ทั่วไป ไม่ใช่อะไรตอนนั้นตื่นเต้น ไม่มีเวลาแคป ฮ่าฮ๋า กดตัดบัตรเลยจ้า สะดวกสบายอีซี่สุดๆ นางก็จะขึ้นแบบนี้

ขออนุญาติเซนซอร์นั้นนู่นนี้นิดนึง นางก็จะบอกอ่ะแกร แกรไปติ่งนะ แกขึ้นเรื่องเวลานี้ถึงเวลานี้

พอไปถึงเคาท์เตอร์ก็ยืนให้พนักงานดูได้เลย สำหรับชะนีไม่มีเครื่องปริ้นท์อย่างชชก็เซฟใส่ไอโฟนไปค่ะ

ยื่นให้พนักงานดูได้เลยสบายๆเนอะ

ณ จุดนี้ดูดีๆนะคะ เวลาอ้างอิงตามสนามบินที่อยู่น้า เช่น ดอนเมือง 08.05น.เวลาไทย เเต่ ถึงอินชอน 15.25น. คือเวลาที่เกาหลีนะตัวเอง บวกเพิ่มไทยไป2ชั่วโมงค่า

สรุปตามเวลาไทยคือ ออก08.05น.ถึงเกาหลี13.25น.เวลาไทยแต่เวลาเกาหลีรันห่างเรา2ชั่วโมงเลยเป็น15.25น. งงมั้ยย่ะ 5555555555555555 

สรุปก็คือบินประมาณห้าชั่วโมงกว่าๆ เเนะนำให้เอาเเบตสำรองเเละเเฮรี่พอตเตอร์ไปอ่านจะฆ่าเวลาบนเครื่องได้ดีมากค่ะพี่น้อง

ชชอยากเเนะนำทุกคนนะคะว่าการเดินทางไปต่างประเทศนั้นควรเผื่อเวลาเดินทาง3ชั่วโมงนะ เนื่องจากคุณต้องเช็คอิน รับบรอดดิ้งพาส โหลดกระเป๋า เขียนใบขาเข้า ผ่านตม. บลาๆๆ

ซึ่งตม.เนี่ยดูดีๆนะคะ นางจะมีฝั่งคนไทยกับฝั่งผู้โดยสารต่างชาติ เข้าช่องไทยไปโลด

ตม.ไทยใจดีค่ะ เขาถามว่าไปเที่ยวเหรอ นี้ตอบใช่ข่า (ความจริงไปติ่ง) 

เขาถามอีกว่าไปกี่วันระหว่างที่ถ่ายรูปยิ้มสวยๆให้กล้องกลมๆ นี้ก็ตอบสองวีค พี่เขาหัวเราะเเล้วบอกว่าจะรอดูหน้าใหม่น้า อมก.หนูสวยไม่พอเหรอคะพี่ขา 5555555555555

ใบขาเข้าที่เขาให้เขียนก็ดูดีๆ นามสกุลขึ้นก่อนชื่อนะคะลูกๆ ณ จุดนี้ไม่มีรูปค่ะ กูสาย ถามว่าสายเพราะอะไร ?

วันที่ชชไปนั้นไซร้ ทัวร์จีนลงข่าาาาาา ทัวร์จีนอิสเเอวี่เเวร์ อีเอ้อซ่านซื่อแบบอยากกินฮะเก๋าขึ้นมาทันทีเเล้วนางทำทุกอย่างวุ่นวาย กว่าจะหลุดจากวังวนนั้นได้เเทบคำนับฟ้าดิน นี้ขนาดกูบินไฟลท์เช้านะเนี่ย 

สะบัดบ๊อบเดินสวยๆมาเข้าเกทค่ะ ติ่งเซฟตังค์ก็กินเเค่โจ๊กแมคโดนัลด์กับสตาร์บัค (มึงเซฟยังไง)

เอาพออิ่มก็ขึ้นเครื่องกันเต๊อะ หันมองท้องฟ้าประเทศไทยสวยๆเเล้วโบกมือลาแพร่บ

มือขวาหยิบไอโฟนมาคอลมัมด้วยคำว่า ไปนะเเม่ จะไปหาลูกเขยเเม่อ่ะ

แม่ตอบมาว่า เอาที่สบายใจ แม่จะนอน

555555555555555555555555555555555555555555555555555555

เอาล่ะ พาร์ทต่อไปจะเล่าถึงการขึ้นเครื่องไปต่างประเทศครั้งเเรก วิธีเอาตัวรอดจากคนข้างๆ วิธีเข้าห้องน้ำแบบเครื่องให้ฟิน บลาๆๆๆ

วันนี้เเค่นี้เเหละแกร ง่วงมาก นี้ตีสี่ บายม์

มีอะไรสามารถสอบถามเเละเมนชั่นมาได้ที่ทวิตเตอร์นะเเจ้ matterb__

:)