วันอังคารที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

part 3 ขึ้นเครื่องล่ะเว้ย อันยองฮะตม.เกาหลี




การที่ชชได้ตั๋วไปในเดือนกรกฏานั้นไซร้ มองพยากรณ์อากาศเเล้วก็ สัด!หน้าร้อน 
อุณหภูมิเกือบเท่าไทยเลย หนีร้อนไปเจอร้อนเหรอ
ไม่สิเราต้องทน เพื่อผู้ชายเราต้องทนได้!! (เขย่าโปสเตอร์เป็นกำลังใจ)



cr. http://exo-plosion.tumblr.com/



ชชบินแอร์เอเชียที่มีโปรแหลกไปตามที่เขียนไว้ ไปกลับตกคนล่ะ5000กว่าบาท ขอบพระคุณมากนะคะที่ทำให้สามีภรรยาได้เจอกันค่ะ *ซับน้ำตรงหัวตา*
อ๋อ พวกแกซื้อน้ำหนักกระเป๋าไว้ล่วงหน้าด้วยนะ ข้าใช้ขาไป20kg. ขากลับ30kg. = 1800บาท
เชี่ย!!! ไม่พอค่ะ บอกเลยว่าชะนีบ้าช้อปมึงซื้อขากลับ40kg.เหอะ แบกชานยอลได้เกือบครึ่งตัว





เครื่องแอร์เอเชียนั่งสบายดีค่ะ ไม่เเคบไปไม่กว้างไป คนเยอะมากๆเต็มทุกที่นั่งด้วย (ไม่มีรูปเพราะอ่านฟิคที่เซฟไว้ค้างอยู่ โง่อีกกู)


ขึ้นเครื่องแกรๆหลังจากผ่านตม.ไทย ใจดีค่ะ ไม่ต้องกลัวเลย จื่อด๋าว เอิ้นดาวก่ะได้กันไป
พอขึ้นเครื่องปุ๊บก็เกร๋ๆข่ะ แอร์จะเเจกกระดาษใบนึงให้เรากรอก
มันคืออันนี้ค่ะ




ก็กรอกไปตามนี้ ชะนีเป็นนักศึกษาชะนีก็กรอก Sightseeingนะฮะ บอกด้วยว่าอยู่กี่วัน เขียนด้วยว่าที่พักที่ไหน ซึ่งคิดว่าน่าจะสำคัญระดับนึงนะ ถ้าเรามีที่อยู่หลักแหล่งในเกาหลีแบบนี้
พลิกด้านหลังใบฟ้าๆติีก No no no ให้หมดนะคะ 


หลังจากขึ้นเครื่อง พวกเอ็งก็ทำกิจกรรมกันไป อ่านฟิคเอ่ย ฟังอัลบั้ม overdoseเอ่ยก็แล้วเเต่ศรัทธา
ส่วนชชนั้นเเหละ ปวดขี้!!!!
ท้องเสียอ่ะเเกร ตอนเช้ากินคาราเมลมัคคิอาโต้ไป กาแฟครึ่งนมครึ่งซึ่งเป็นคนที่กระเพาะไม่รับนมตอนเช้า โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย ท้องกูปั่นป่วนมาก มันร้องคำรามฟ้าครามมันมืดมัวหัวใจสั่นระรัว งานพี่ตูนบอดี้เเสลมมาเต็ม

เอาวะมึง! คือมันจ่อเเล้วอ่ะ ต้องสละเเล้ว
เดินอย่างองอาจไปเข้าห้องน้ำฮะ ห้องน้ำนี้ดูดีๆนะเว้ยประตูบานพับแบบดันนะ
พอเข้าไปทำภารกิจ!
เห้ยแกร มันเกร๋ว่ะ มันไม่เห็นน่ากลัวเลย คือรู้สึกสะอาดนะ ใครบอกตอนดูดน่ากลัวกูคอนเฟิมเลยว่าไม่
คือรู้สึกคลีนมาก สบายมาก เเนะนำให้ลองเนอะห้องน้ำบนเครื่องบิน
(ทำไมกูต้องมารีวิวอะไรแบบนี้ด้วยวะ 555555555555555555555)





พอล่ะ! ห้าชั่วโมงกว่าๆก็ถึงเกาหลีเเล้วเเกร เยเฮท!!!
สิ่งที่ทำของชะนีคือ หาWifiฟรี ซึ่งสนามบินไวไฟไวมากเลยมึงขา 
หาเลย AirportWifi เเล้วอัพสเตตัสในทุกโซเชียลว่า 



ทุกคนต่างให้กำลังใจอย่างล้นหลามในการมาถึง เพื่อนทุกคนต่างซับพอร์ตอย่างมากด้วยคำว่า อย่าลืมเบสเดอะเฟสช้อปน่ะ สาหร่ายด้วย นมกล้วยล่ะ ลิปอีทูดี้สีสวยมาก

พวก - มึง - ห่วง - กู - บ้าง - เนอะ





สะบัดผมเกร๋ๆแบบAOAเพลงผมสั้นเเล้วเดินตามชาวบ้านชาวช่องเขาไปเถอะค่ะ 
โหมึงเดินไกลมาก บุคคลผู้เป็นเกาท์ควรขอรถเข็นค่ะ
เดินมาไกลจนอยากร้องเพลงไกลเเค่ไหนคือใกล้บอกทีจบก็มีขึ้นรถไฟฟ้าใต้ดินโล่ยยยยย
เกร๋อ่ะ คิดถึงตอนเขาถ่ายรูปโอปป้าในเกทต้องงี้เเน่เลย
ขบวนเเคบแบบนี้ต้องฟินเเน่เลย (จุดนี้เพื่อนหยิบทิชชู่ให้)





แปบเดียวค่ะก็ถึงตม.ล๊าวววววววววววววววววววววววววววววว !!!
(อันนี้ไม่มีรูปเพราะเขาไม่ให้ถ่าย)



จากประสบการณ์การอ่านเว็บพันดริฟต์ จะมีสปอย70%ว่าตม.เกาหลีน่ากลัวมากค่ะ นิดๆโดนเรียกเข้าห้องเย็นเเล้วค่ะ เดินทางผู้หญิงคนเดียวผ่านยากค่ะ ขนาดอันยองใส่ยังโดนค่ะ บลาๆๆๆ
ซึ่งนี้ก็เป็นคนนึงที่โดนสปอยมา คิ้วกระตุกแบบเห้ยจะจริงเหรอวะ
เนื่องจากเพื่อนเมทเป็นคนรอบคอบนางก็เลยไปขอใบยืนยันตนว่าเป็นนักศึกษาจากมหาลัยมาให้
(เป็นภาษาอังกฤษนะหล่อน มหาลัยนี่ออกใบล่ะห้าสิบบาทใบเดียว อื้อหือกำไรฝรัด)
ทางที่ดีก็คือเตรียมไปดังนี้ สำหรับชะนีนักศึกษาแบบนี่

  • ใบยืนยันการเป็นนักศึกษาแบบภาษาอังกฤษ
  • ใบที่ปรินท์เมลยืนยันจากที่พักในเกาหลี
  • ตารางทัวร์คร่าวๆ


หลังจากมาถึงเเล้วจะมีสองเเถวนะ เเถวคนเกาหลีกะต่างชาติเราก็ต่อต่างชาติเลยจย้า
เอาล่ะเว้ยเห้ย! นาทีระทึกใจ ใจเต้นเป็นเพลงจังหวะซัมวันคอลเดอะดอกเตอร์นัลบุดจับโกมันแฮจยอ


พอขึ้นคิวข้านี้ก็ยิ้มสวยเลยค่ะ กูสวย กูเป็นโบมีเอพิงค์ กูมิสเตอร์ชูว
ตม.ไม่ยิ้มให้ข้าเลย! กูสะพรึงหนึ่ง ใจเต้นตุ๊มต่อมๆ นางขมวดคิ้วกับลายมือภาษาอังกฤษข้าเกือบสองนาทีเเละพูดว่า
' Look at Camera '
นี้รีบมองกล้องกลมๆ ในมือเตรียมเอกสารที่ว่ามาด้านบน(หนาเท่าหน้ากูเลยซึ่งหนามาก) กดดันสัด ในใจนี้เเบบถ้าเป็นเนื้อคู่กันจริงเราก็ได้เจอกันค่ะโอปป้า หนูต้องได้เข้าประเทศ
นางก็ทำอะไรกุ้งกิ้งๆ อีนี้ก็ยืนไส้บิดพร้อมกับเสียง
' welcome to korea '
ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออ เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย กูตื่นเต้นเยี่ยวเหนียวเเล้ว ฮืออออออออออออออออออออ ยิ้มให้กูอีก ฮือออออออออออออออ หนูรักพี่ค่ะออนนี่


สรุปก็คือว่า ไม่มีอะไรเว้ย! คือแค่กลัวเเค่เวอร์ไปงั้น ความจริงไม่มีอะไรเลย เอกสารข้านางก็ไม่เช็คเลย
อาจเป็นเพราะว่าหน้าตาข้ามันนักศึกษามากๆ การแต่งตัวก็คือเด็กคนนึงอ่ะ




ยัวร์เวลคัมเกร๋ๆก็หนีสิวะ ไม่อยากอยู่นาน นี้เลยมารอกระเป๋าโหลดเลย
ขาออกยื่นใบที่เเอร์เเจกบนเครื่องให้ตม.ทางออกนิดหน่อยก็จบเลย

สรุปคือระ ? สรุปคือเอ็งอย่าไปกลัวไปก่อนมาก ถ้าเอ็งไปเกาหลีด้วยความบริสุทธื์ใจจริง ไม่ไปเป็นโรบินฮู้ดทำงานบ้านเขาผิดกฏหมาย (แม้เอ็งจะไปเป็นภัยคุกคามโอปป้า) เอ็งก็ไม่ต้องกลัว เขาสกรีนคนได้ว่าไปแบบไหนๆ
จะเข้าประเทศเขาก็เเต่งตัวดีๆ ให้เกียรติสถานที่เขาบ้าง เสื้อเเขนยาวเอย กางเกงขายาวเอย ขาสั้นเเขนเว้านี้เก็บก่อนเหอะ
แค่นั้นเเหละ ไม่ได้น่ากลัวอะไรเลย 


ออกมาที่เกทเเล้วสูดอากาศหนึ่งทีเเล้วตะโกน(ในใจ)ว่า
โอปป้า หนูมาล๊าวววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว!!!!!










เอาล่ะพาร์ทหน้าจะเป็นเรื่องใหญ่ของชะนีโซเชียล !!!
การเข้าเมืองไปหาที่พักและการหาเช่าไวไฟในสนามบินเพื่อใช้ในเมืองนั้นเอง ฮุฮิ
ข้าจะเเนะนำว่าไวไฟแบบไหนดี เกร๋ เริ่ด เชื่อข้า ข้าโซเชียลตลอดเว
เจอกันนะย่ะหล่อน จูบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ













ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น